Historie TWC Stramproy
Het begin.
Het is midden jaren 80 van de vorige eeuw. Evert van Benthem wint de Elfstedentocht, de space-
shuttlle the Chalenger ontploft vrijwel direct na de lancering, in Tsjernobyl vindt een kernramp
plaats, de Nederlander Adrie van der Poel wint de Ronde van Vlaanderen en de Belgische Sandra Kim
het Eurovisie Songfestival.
In Stramproy, de parel van Limburg, hield men zich al ontspannend in de locale horecagelegenheden,
naast bovenstaande wereldthema’s ook nadrukkelijk bezig met een ander groot gemis.
Het feit dat de traditionele “kermiskoers” niet meer bestond werd gezien als iets dat toch wel heel
erg jammer was. Enerzijds waren er een aantal getalenteerde Stramproyer fietsers die hun kunsten
niet meer konden vertonen aan hun thuispubliek. Anderzijds waren er een nog groter aantal echte
wielerliefhebbers die met weemoed terugdachten aan de spannende wedstrijden en mooie sfeer
langs het parcours. Deze kermiskoers werd eerder immers al georganiseerd van 1950 tot 1966 en in
1981 door voetbalclub Brevendia. Daarnaast was van 1967 tot 1979 de organisatie in handen van
basket- en volleybal-club Aeternitas. Na 1981 stopte het evenement echter.
Uiteindelijk werd de roep en het dringende advies: “Gae motj ein wielerclub beginne” zo sterk dat op
1-02-1987 officieel een wielerclub werd opgericht, Toer en Wielerclub Stramproy. Doelstelling was:
“het deelnemen aan trim- en toertochten en het organiseren van wedstrijden.”
De statuten werden bij een notaris in Weert vastgelegd tegen de vergoeding van een fles whisky en
een doos sigaren met de kanttekening “as gae det good vintj tenminste”.
En hiermee was verzekerd dat er met ingang van 1987 weer jaarlijks een echte kermiskoers was.
Groei en meerder groepen.
Met een goede mix van wieler- en organisatie- talent en ervaring kreeg de club al snel gestalte en
werd er besloten ook zelf te gaan fietsen. Met een groep van een man of 20 werd de op zaterdag
met een grijze 2CV(eend) uitgezette route gevolgd en nadat er wat meer kilometers in de benen
kwamen volgde zelfs de langste rit van het eerste jaar naar de slingerberg.
De club straalde zo’n enthousiasme uit dat in 1990 een aantal Stramproyenaren vanuit de wielerclub
in Neeritter de overstap maakten naar de club uit eigen dorp. Hiermee groeide de club enorm snel en
werd ook besloten in 2 groepen te gaan rijden, een jaar later zelfs uitgebreid naar A, B en C-groep,
zodat iedereen een beetje op zijn eigen nivo kon fietsen. De club groeide gestaag verder en
uiteindelijk werd er in 2005 nog een D-groep gestart, zodat er nog meer keuze was om aan te sluiten
bij een passend snelheid en afstand.
Traditioneel wordt er gefietst op zondagmorgen en een of meerder doordeweekse avonden.
Inmiddels is er ook op woensdag overdag een groep pensionada’s actief die er vaak een optrekkende
dag met koffie en vlaai onderweg van maken.
Het parcours van de ronde van Roy.
In de begintijd vond de ronde van Roy plaats over het beruchte onverharde Soutswegparcours. Later
werd er een rondje Molenweg-Wilhelminastraat-Molenbroek gereden. Bij de oprichting van TWC-
Stramproy werd het parcours in het dorp gelegd: kerkplein-Dr.Schaepmanstraat, St. Maartenslaan,
Caesarstraat, Veldstraat-Horsterweg.
De grote wens om midden door het dorp te coursen werd enkele jaren later waarheid toen de lokale
overheid overstag ging onder druk van de wielerclub - en carnavalsvereniging. Enkele jaren eerder
was de provinciale weg immers ook gebruikt voor het in 1986 gewonnen OLS.
Cycle-cross en Rogtour.
Buiten de kermisronde werd direct in 1989 ook een cyclo-cross wedstrijd gehouden bij fluppe böske.
Door op veel plaatsen te gaan kijken wist men een selectief parcours uit te zetten waarbij het in het
begin met een lengte van 2,2 km wat aan de lange kant was, waardoor de toeschouwers de renners
te weinig zagen. Traditioneel werd deze cross door Sint en Piet trouw bezocht en kreeg het een vaste
plaats op de wielerkalender.
Eén van de grotere internationale amateur-rondes in Nederland was de Rogtour. Ter ondersteuning
van de wielersport in het algemeen en ook om de kas te spekken hielp TWC in steeds grotere mate
mee aan de realisatie van deze ronde. Uiteindelijk verdwenen beide mooie activiteiten van het
programma aangezien het steeds moeilijker was genoeg helpende leden te vinden en ook financieel
gezien was het niet risicoloos meer. Hiermee keerde de club qua evenementen weer terug naar hun
oorspronkelijke doelstelling: organiseren van de ronde van Stramproy. Om praktische redenen
verschoof de ronde trouwens qua timing van de kermistijd naar de laatste zaterdag van de bouwvak.
Fietsvakanties.
Een groot aantal jaren werd er een traditioneel fietsweekend georganiseerd met een tocht van, naar
en rond La Gileppe in de Ardennen. Een combinatie van wielerzweet en Geuze Lambiek stond garant
voor inspanning, ontspanning en een geweldige sfeer.
Later werd de lat hoger gelegd, een weekend werd een week en België moest plaats maken voor o.a.
de Alpen, Corsica, Mallorca, Spanje en Italië. De gezellig sfeer en genieten(?) van wat langere
beklimmingen en afdalingen bleef behouden.
Informatievoorziening.
In de beginjaren van de club was er nog geen internet en werd in 1994 gestart met een
informatieblaadje, de TWC-info dat enkele malen tijdens het seizoen uitkwam. Met een mix van
mededelingen, anekdotes en heroïsche verhalen was het altijd wel een blaadje waar je naar uitkeek
en dat vervolgens gretig gelezen werd.
Oude exemplaren teruglezend blijven er wel thema’s die tijdloos lijken te zijn.
* Veiligheid onderweg
* De snelheid waarmee gefietst wordt(meestal net te hard..)
* Overdrijven, humor en gezelligheid
In de digitale revolutie in de wereld moest ook onze papieren info plaats maken voor een
professionele website en een digitale nieuwsbrief e.e.a. keurig verzorgd door een van de leden van
de club. De verschillende groepen hebben inmiddels groeps-apps waardoor communicatie nog
sneller is geworden. Gelukkig is de snelheid van het fietsen niet in hetzelfde tempo meegegroeid.
Naast bovengenoemde informatievoorziening zijn er ook met regelmaat thema-avonden gehouden
met aandacht voor zaken zoals voeding, trainingsmethodes maar soms ook voor ervaringen van
enkele profwielrenners en mecaniciens. Hiermee doet de club dus net wat meer dan zorgen dat er
gezamenlijk rondjes gereden kunnen worden...
Wat kengetallen.
* TWC Stramproy kent momenteel 125 leden, waaronder 13 dames.
* Het jongste lid is 18 jaar en de oudste 77.
* 75% van de leden is 50+
* 48% van de leden komt uit Stramproy, 26% uit Weert + overige kerkdorpen en 17% uit België.
Prestatief of recreatief.
Hoewel TWC Stramproy een recreatief karakter heeft duikt een wedstrijd-element met regelmaat
wel op. Soms wordt er tijdens een toerrit wel eens extra gas gegeven wat in eerste instantie vaak
leidt tot een ongewone stilte in het peloton en later in de constatering achteraf dat het toch “net get
te haard ging”. Even aan de boom schudden blijft verleidelijk...
Voor de renner die het meeste aantal ritten per jaar reed, werd gedurende de beginjaren de Fausto
Coppi-Trofee ingesteld, echter dit werd na een paar jaren weer afgeschaft omdat hij bijhouden van
ritten niet zou passen bij recreatief fietsen.
Eenmaal per jaar is er wel sprake van een echte wedstrijd. Het clubkampioenschap werd eerder een
aantal jaren verreden op het parcours van TWC de Kempen in Valkenswaard.
Inmiddels geschiedt dit tijdens de ronde van Roy in de verschillende categorieën.
Een beperkt aan tal leden waagt zich met de billen bloot om zich in het openbaar te meten met zijn
mede-leden.
Toch blijft de gezelligheid boven-aan staan en wordt er na de zondagsrit door menigeen nagepraat
bij het clublokaal “ut opsjupperke”, dat na de sluiting van Herberg ’t Anker werd gezien als thuisbasis.
Onder invloed van onze belgische leden zijn “”vaeskes” en “donkere Leffe” niet meer weg te denken
uit de club-ambiance.
Sponsors en vrijwilligers.
In alle jaren heeft TWC Stramproy kunnen rekenen op de welwillende bijdrage van een grote groep
sponsoren op financieel en materieel gebied. Hiermee konden o.a. organisatiekosten worden gedekt,
evenementen vorm gegeven, wedstrijdpremies worden uitgeloofd en zo af en toe een nieuw club-
tenue tegen een schappelijke prijs worden aangeschaft.
TWC is iedereen die op welke manier de club steunt of heeft gesteund oprecht dankbaar.
Het is midden jaren 80 van de vorige eeuw. Evert van Benthem wint de Elfstedentocht, de space-
shuttlle the Chalenger ontploft vrijwel direct na de lancering, in Tsjernobyl vindt een kernramp
plaats, de Nederlander Adrie van der Poel wint de Ronde van Vlaanderen en de Belgische Sandra Kim
het Eurovisie Songfestival.
In Stramproy, de parel van Limburg, hield men zich al ontspannend in de locale horecagelegenheden,
naast bovenstaande wereldthema’s ook nadrukkelijk bezig met een ander groot gemis.
Het feit dat de traditionele “kermiskoers” niet meer bestond werd gezien als iets dat toch wel heel
erg jammer was. Enerzijds waren er een aantal getalenteerde Stramproyer fietsers die hun kunsten
niet meer konden vertonen aan hun thuispubliek. Anderzijds waren er een nog groter aantal echte
wielerliefhebbers die met weemoed terugdachten aan de spannende wedstrijden en mooie sfeer
langs het parcours. Deze kermiskoers werd eerder immers al georganiseerd van 1950 tot 1966 en in
1981 door voetbalclub Brevendia. Daarnaast was van 1967 tot 1979 de organisatie in handen van
basket- en volleybal-club Aeternitas. Na 1981 stopte het evenement echter.
Uiteindelijk werd de roep en het dringende advies: “Gae motj ein wielerclub beginne” zo sterk dat op
1-02-1987 officieel een wielerclub werd opgericht, Toer en Wielerclub Stramproy. Doelstelling was:
“het deelnemen aan trim- en toertochten en het organiseren van wedstrijden.”
De statuten werden bij een notaris in Weert vastgelegd tegen de vergoeding van een fles whisky en
een doos sigaren met de kanttekening “as gae det good vintj tenminste”.
En hiermee was verzekerd dat er met ingang van 1987 weer jaarlijks een echte kermiskoers was.
Groei en meerder groepen.
Met een goede mix van wieler- en organisatie- talent en ervaring kreeg de club al snel gestalte en
werd er besloten ook zelf te gaan fietsen. Met een groep van een man of 20 werd de op zaterdag
met een grijze 2CV(eend) uitgezette route gevolgd en nadat er wat meer kilometers in de benen
kwamen volgde zelfs de langste rit van het eerste jaar naar de slingerberg.
De club straalde zo’n enthousiasme uit dat in 1990 een aantal Stramproyenaren vanuit de wielerclub
in Neeritter de overstap maakten naar de club uit eigen dorp. Hiermee groeide de club enorm snel en
werd ook besloten in 2 groepen te gaan rijden, een jaar later zelfs uitgebreid naar A, B en C-groep,
zodat iedereen een beetje op zijn eigen nivo kon fietsen. De club groeide gestaag verder en
uiteindelijk werd er in 2005 nog een D-groep gestart, zodat er nog meer keuze was om aan te sluiten
bij een passend snelheid en afstand.
Traditioneel wordt er gefietst op zondagmorgen en een of meerder doordeweekse avonden.
Inmiddels is er ook op woensdag overdag een groep pensionada’s actief die er vaak een optrekkende
dag met koffie en vlaai onderweg van maken.
Het parcours van de ronde van Roy.
In de begintijd vond de ronde van Roy plaats over het beruchte onverharde Soutswegparcours. Later
werd er een rondje Molenweg-Wilhelminastraat-Molenbroek gereden. Bij de oprichting van TWC-
Stramproy werd het parcours in het dorp gelegd: kerkplein-Dr.Schaepmanstraat, St. Maartenslaan,
Caesarstraat, Veldstraat-Horsterweg.
De grote wens om midden door het dorp te coursen werd enkele jaren later waarheid toen de lokale
overheid overstag ging onder druk van de wielerclub - en carnavalsvereniging. Enkele jaren eerder
was de provinciale weg immers ook gebruikt voor het in 1986 gewonnen OLS.
Cycle-cross en Rogtour.
Buiten de kermisronde werd direct in 1989 ook een cyclo-cross wedstrijd gehouden bij fluppe böske.
Door op veel plaatsen te gaan kijken wist men een selectief parcours uit te zetten waarbij het in het
begin met een lengte van 2,2 km wat aan de lange kant was, waardoor de toeschouwers de renners
te weinig zagen. Traditioneel werd deze cross door Sint en Piet trouw bezocht en kreeg het een vaste
plaats op de wielerkalender.
Eén van de grotere internationale amateur-rondes in Nederland was de Rogtour. Ter ondersteuning
van de wielersport in het algemeen en ook om de kas te spekken hielp TWC in steeds grotere mate
mee aan de realisatie van deze ronde. Uiteindelijk verdwenen beide mooie activiteiten van het
programma aangezien het steeds moeilijker was genoeg helpende leden te vinden en ook financieel
gezien was het niet risicoloos meer. Hiermee keerde de club qua evenementen weer terug naar hun
oorspronkelijke doelstelling: organiseren van de ronde van Stramproy. Om praktische redenen
verschoof de ronde trouwens qua timing van de kermistijd naar de laatste zaterdag van de bouwvak.
Fietsvakanties.
Een groot aantal jaren werd er een traditioneel fietsweekend georganiseerd met een tocht van, naar
en rond La Gileppe in de Ardennen. Een combinatie van wielerzweet en Geuze Lambiek stond garant
voor inspanning, ontspanning en een geweldige sfeer.
Later werd de lat hoger gelegd, een weekend werd een week en België moest plaats maken voor o.a.
de Alpen, Corsica, Mallorca, Spanje en Italië. De gezellig sfeer en genieten(?) van wat langere
beklimmingen en afdalingen bleef behouden.
Informatievoorziening.
In de beginjaren van de club was er nog geen internet en werd in 1994 gestart met een
informatieblaadje, de TWC-info dat enkele malen tijdens het seizoen uitkwam. Met een mix van
mededelingen, anekdotes en heroïsche verhalen was het altijd wel een blaadje waar je naar uitkeek
en dat vervolgens gretig gelezen werd.
Oude exemplaren teruglezend blijven er wel thema’s die tijdloos lijken te zijn.
* Veiligheid onderweg
* De snelheid waarmee gefietst wordt(meestal net te hard..)
* Overdrijven, humor en gezelligheid
In de digitale revolutie in de wereld moest ook onze papieren info plaats maken voor een
professionele website en een digitale nieuwsbrief e.e.a. keurig verzorgd door een van de leden van
de club. De verschillende groepen hebben inmiddels groeps-apps waardoor communicatie nog
sneller is geworden. Gelukkig is de snelheid van het fietsen niet in hetzelfde tempo meegegroeid.
Naast bovengenoemde informatievoorziening zijn er ook met regelmaat thema-avonden gehouden
met aandacht voor zaken zoals voeding, trainingsmethodes maar soms ook voor ervaringen van
enkele profwielrenners en mecaniciens. Hiermee doet de club dus net wat meer dan zorgen dat er
gezamenlijk rondjes gereden kunnen worden...
Wat kengetallen.
* TWC Stramproy kent momenteel 125 leden, waaronder 13 dames.
* Het jongste lid is 18 jaar en de oudste 77.
* 75% van de leden is 50+
* 48% van de leden komt uit Stramproy, 26% uit Weert + overige kerkdorpen en 17% uit België.
Prestatief of recreatief.
Hoewel TWC Stramproy een recreatief karakter heeft duikt een wedstrijd-element met regelmaat
wel op. Soms wordt er tijdens een toerrit wel eens extra gas gegeven wat in eerste instantie vaak
leidt tot een ongewone stilte in het peloton en later in de constatering achteraf dat het toch “net get
te haard ging”. Even aan de boom schudden blijft verleidelijk...
Voor de renner die het meeste aantal ritten per jaar reed, werd gedurende de beginjaren de Fausto
Coppi-Trofee ingesteld, echter dit werd na een paar jaren weer afgeschaft omdat hij bijhouden van
ritten niet zou passen bij recreatief fietsen.
Eenmaal per jaar is er wel sprake van een echte wedstrijd. Het clubkampioenschap werd eerder een
aantal jaren verreden op het parcours van TWC de Kempen in Valkenswaard.
Inmiddels geschiedt dit tijdens de ronde van Roy in de verschillende categorieën.
Een beperkt aan tal leden waagt zich met de billen bloot om zich in het openbaar te meten met zijn
mede-leden.
Toch blijft de gezelligheid boven-aan staan en wordt er na de zondagsrit door menigeen nagepraat
bij het clublokaal “ut opsjupperke”, dat na de sluiting van Herberg ’t Anker werd gezien als thuisbasis.
Onder invloed van onze belgische leden zijn “”vaeskes” en “donkere Leffe” niet meer weg te denken
uit de club-ambiance.
Sponsors en vrijwilligers.
In alle jaren heeft TWC Stramproy kunnen rekenen op de welwillende bijdrage van een grote groep
sponsoren op financieel en materieel gebied. Hiermee konden o.a. organisatiekosten worden gedekt,
evenementen vorm gegeven, wedstrijdpremies worden uitgeloofd en zo af en toe een nieuw club-
tenue tegen een schappelijke prijs worden aangeschaft.
TWC is iedereen die op welke manier de club steunt of heeft gesteund oprecht dankbaar.